Het is al weer even geleden dat ik een bericht hier heb geplaatst, maar ik had niet heel veel te vertellen en ook had ik het redelijk druk met leven.
Het is toch verwonderlijk hoe ik het hier bijna even druk met school kan hebben als in Nederland, terwijl ik maar vier vakken heb in plaats van een stuk of tien. Maar ja, dat is het 'A levels leven' hier.

De eerste week school na de herfstvakantie was wel weer even moeilijk, maar weer naar school gaan na de vakantie is altijd al moeilijk geweest. De essays voor psychologie blijven maar binnenstromen en ondertussen zit ik maar wat uit mijn neus te eten tijdens biologie, omdat het zo makkelijk is. Tja.
Ik leer ook nog wel nieuwe dingen hoor! Bij scheikunde gaan we veel dieper op de meeste dingen in (behalve op de onderwerpen die ik zo leuk vind, pffff) en ik leer zelfs nog nieuwe dingen bij wiskunde!

14 November zijn we een dagje naar London geweest! Ja, alweer, ja.
Het was nog geen 24 uur na de aanslagen in Parijs, dus ik voelde me die ochtend niet helemaal op mijn gemak. London is zo'n gigantische stad en iemand hoeft maar een bom te verstoppen op Trafalgar Square (laat beppe dit maar niet lezen, shhhh)... Gelukkig voelde ik me niet echt onveilig toen we in London rondliepen en is er niks gebeurd!
Dit keer zijn we met de trein naar Charing Cross gegaan en hebben we de bus genomen naar Regent Street. Het werd een soort van shopdagje. Eerst zijn we bij M&M's World naar binnen geweest. Het was allemaal wel heel grappig gedaan, maar poe wat een commerciële zooi zeg :D

Vervolgens zijn we bij Hamleys naar binnen geweest, want volgens Gill moesten we dit echt eens gezien hebben. Het is echt een gigantische speelgoedwinkel met wel 5 (?) verdiepingen en ze hebben werkelijk waar alles! Ook stonden overal medewerkers bepaalde speeltjes te demonstreren, bellen te blazen en met vliegtuigjes te spelen. Hetkind kwam wel weer even in ons naar boven :P
We zijn nog door Oxford Street gelopen, wat winkels in geweest en we hebben nog ergens een kopje thee gedronken.
De kerstverlichting hing al in de straten van London enhet zag er echt leuk uit. Overal verschillende versieringen en lampjes in het blauw en geel boven de straten en in de bomen.
Het wordt hier al rond vier uur/half vijf donkerenArianna zei al enthousiast: ''London looks so beautiful at night!'' Maar het was dus nog maar half vijf, oeps. Het wordt hier veel eerder donker dan thuis in Nederland, hmppf. Niet leuk.

Het kerstgebeuren is hier trouwens ook al in volle gang. Het begon eigenlijk al halverwege september, maar de eerste kerstbomen in de winkels beginnen nu langzaamaan tevoorschijn te komen. Voor mijn gevoel wel erg extreem vroeg, aangezien we in Nederland altijd eerst de Sinterklaas-hysterie gehad moeten hebben, voordat de echte kerstspullen overal tevoorschijn komen. Ik vind het overigens wel gezellig, al die lampjes en versieringen overal.

En ja ja, zaterdagmiddag (21 november) bedachten Arianna en ik dat we echt eens moesten gaan koken en dat we dat die zondag wel konden doen. Het plan: echte Italiaanse lasagne maken.
We zijn 'snel' naar de supermarkt gesjeesd, in de storm, en hebben met zijn tweetjes de ingrediënten gekocht voor de volgende dag.
We hebben in totaal wel bijna drie uur in de keuken gestaan gisteren, maar het was het waard! Helemaal zelf hebben we een tomatensaus (met een beetje hulp van Arianna's moeder) en bechamelsaus gemaakt en vervolgens de lasagne gebouwd en in de oven geschoven. En lekker dat ie was! Begin toch een beetje vertrouwen te krijgen in mijn kookkunsten :D

En nog een spannend nieuwtje, ja ja. Ik heb me ingeschreven voor de studie Biomedische Wetenschappen aan de Universiteit Utrecht! Woehoeee. Er zit nog wel een decentrale selectie aan te komen, maar ik ben op dit moment zeer positief daarover. We zullen zien...

En nu we het toch over universiteiten hebben... Het gaat hier in Engeland zo ontzettend anders. Voor mijn gevoel veel ingewikkelder.
Zoals ik misschien al eerder heb verteld, kun je hier alleen naar de universiteit als je je A-levels hebt gedaan. A-levels zijn de examens die je aan het einde van Year 12 en Year 13 doet (vergelijkbaar met klas 5 en klas 6 van het vwo in Nederland).
Alle universiteiten hier hebben eisen voor de cijfers die je moet halen om toegelaten te worden. Dit kan zijn dat je minimaal 3 B's moet halen op je 3 vakken of 2 A's en een B. De hoge, goede universiteiten eisen vaak 3 A's of zelfs nog hoger, voordat ze jetoelaten. Het onhandige is, is dat je je hier aan het begin van Year 13 al ingeschreven moet hebben voor de universiteit, terwijl je dus je cijfers helemaal nog niet weet. De examens zijn namelijk pas in mei/juni.
Het is hier ook helemaal niet zo dat je zelf kan kiezen naar welke universiteit je wil en dat je dan 100% zeker bent dat je daar terecht komt.
Je moet namelijk jouw top 5 van universiteiten doorgeven en zij kunnen jou vervolgens een aanbod doen om daarte komen studeren. Het kan dus maar zo zijn dat alleen de universiteit op jouw nummer 5 je wil hebben, terwijl je daar eigenlijk niet echt heen had gewild. Jammer dan.
Ook moet je op dit aanmeldingsformulier een 'personal statement' schrijven, oftewel jezelf promoten en vertellen waarom jouw capaciteiten zo goed bij je gekozen studie passen. Het is hier ook heel belangrijk dat je vrijwilligerswerk doet, je inzet voor een goed doel of andere taken doet in en om de school. Allemaal omdat het goed staat op je 'personal statement'. Pffff.
Daarnaast schrijft elke leraar nog een hele paragraaf over hoe je het doet bij zijn vak en hoe je je gedraagt in de les. Dat stuur je dan allemaal naar de vijf gekozen universiteiten, inclusief je voorspelde cijfers. Want ja, je examencijfers krijg je pas negenmaanden later. De leraren voorspellenhier aan het begin van Year 12 het cijfer dat ze verwachten dat je aan het eind van Year 13 zal gaan behalen. Dit baseren ze op je cijfers vande voorgaande jaren en op één of twee lullige toetsjes aan het begin van het jaar. Als je dus niet oppast, zit je voor de rest van die twee jaar met een slecht voorspeld cijfer opgescheept en wil geen enkele universiteit je hebben.Voor mijn gevoel brengt deze manier van cijfers geven en je aanmelden voor de universiteit echt ongelooflijk veel stress met zich mee. Niets voor mij :P
Het collegegeld is hier trouwens 9.000 pond per jaar en je moet zelfs dokken om je in te schrijven voor de universiteit (ja betalen voor je aanmelding via een Engelse versie van Studielink ja). Beetje Amerikaanse toestanden hier. En dan te bedenken dat wij het in Nederland nu al duur vinden, omdat we niks meer van de overheid krijgen.
Ben ik even blij dat ik in Nederland woon en ben opgegroeid (ja, ja Nederland is soms zo slecht nog niet).

Overigens, als er vragen zijn, barst los! Ik kan soms niet zo goed dingen uitleggen, dussss.

Ik heb woensdag een toets van statistiek, dus ik ga even in een hoekje huilen en hopen datwoensdag op magische wijze verdwijnt (nee, grapje hoor, komt goed).
Doeeeeei!