Ja, ja. Ik ben inmiddels al een week in Ashford!

Zaterdagochtend zijn we om ongeveer half 7 vertrokken op weg naar Schiphol. Daar heb ik mijn koffer ingecheckt, hebben we nog wat gedronken en toen moest ik toch echt richting de douane.Bij de douane kwam ik nog twee meisjes tegen die ook een Travel Active T-shirt droegen. Zij bleken die dag naar Amerika te vliegen. Helaas vlogen de andere meisjes die naar Engeland gingen eerder of later dan ik. Ik was wel een beetje bang om alleen te vliegen, maar alles is goed gegaan. Bij de douane moest ik in zo'n lichaamsscanner staan en ja hoor, blijkbaar zat er iets bij mijn ene schouder en bij mijn voet. De vrouw die me fouilleerde kon natuurlijk niks vinden, want ik was ook echt van plan om het vliegtuig uit te moorden... Na de paspoortcontrole ben ik het hele vliegveld over gesjeesd naar gate D29, wat weer hartstikke ver weg moest zijn. Daar aangekomen gingen ze net boarden en ik kwam naast een heel aardig Australisch paar te zitten.
We vertrokken een kwartier later (10:45 in plaats van 10:25) en volgens de piloot zou de vlucht maar 45 minuten zijn, maar toch kwam ik een uur later dan gepland pas bij de bagageband weg. Heel gedoe op Gatwick met paspoortcontroles enzo, maar ik heb het allemaal kunnen vinden in mijn eentje.

Dinsdag zou school pas beginnen en dus had Gill bedacht dat we maandag naar Canterbury zouden gaan. Helaas regende en onweerde het de hele ochtend, dus dat plan hebben we maar laten gaan.
Dinsdagochtend moesten we om half 11 op school zijn. Daar ontmoetten Arianna (het Italiaanse meisje) en ik nog andere internationale studenten uit Roemenië en Duitsland. We moesten onze gegevens invullen en allemaal papieren tekenen (er moest zelfs getekend worden voor het feit dat de school me paracetamol zou mogengeven als ik ergens pijn zou hebben) en vervolgens kregen we een rondleiding langs de belangrijke ruimtes en lokalen.
Overal deuren, ruimtes, lokalen, trappen en gangen. De school is echt zó groot, pffff. Overigens hangt er boven elke deur een bordje met de tekst'Walk on the left', alsof de hele school uit buitenlanders bestaat die gewend zijn rechts te lopen...
Ook heb ik mijn rooster gekregen. Het was even puzzelen, maar ik snap eindelijk wat alles betekent. We hebben een A- en een B-week, wat betekent datmijn rooster niet elke week hetzelfde is. Ik heb dus maar vier vakken, want dat is normaal hier. Maar omdat ik maar vier vakken heb en wel elke dag verplicht van 8:45 uur tot en met 15:35 uur op school zit, heb ik zes uur per week een vak. Zes uur per week wiskunde, zes uur per week biologie enzovoort. Ook hebben we twee verschillende docenten voor elk vak en zij behandelen elk een totaal ander onderwerp, lekker ingewikkeld.

(Ps is psychologie, Bi is biologie, Ch is scheikunde en Ms en Mp zijn wiskunde, Ss zijn zelfstandige studie-uren en Mn is het mentoruur)

Woensdag hadden we dan onze 'echte' eerste schooldag. Het was een introductiedag voor Year 12 (ik zit in Year 12, het eerste jaar van sixth form). We kregen eerst een verhaal over hoe belangrijk komende twee jaar zullen zijn en hoe belangrijk de examens zijn voor de universiteit, maar dat is allemaal een beetje langs me heen gegaan. Leerlingen vertelden wat over de activiteiten die je kon doen in school, zoals een debatclub, theater en een gedichtenclubje, en vervolgens gingen we in groepjes een quiz doen. Hierdoor heb ik al wat mensen leren kennen, ze lijken allemaal heel aardig.

Ik vind het nuook nietzo raar meer dat steeds meer mensen in dit land obesitas krijgen en dat Jamie Oliver van die programma's maakt om de lunches op school te veranderen. We kregen een gratis lunch van de school en deze bestond uit een dik stuk pizza, twee kipnuggets of mac&cheese (wat er heel vies uitzag). Daarnaast verkopen ze allemaal stukken cake en taart als dessert. Ja, apart.
Wat me ook is opgevallen is dat ze heel bang zijn voor terroristen die de school binnen kunnen dringen en gaan schieten. Ze zijn de hele ingang van de school aan het verbouwen en de receptie wordt verplaatst, zodat onbekende mensen niet zomaar naar binnen kunnen ende school meer gesloten is.Dit klinkt in mijn oren best raar, omdat de ingang van het WLG gewoon... een open ingang is.

Donderdag was mijn allereerste dag met lessen. Ik was best wel zenuwachtig, maar ik heb het overleefd. Ik had eerst een blokuur psychologie en een mentoruur, vervolgens twee tussenuren en aan het einde van de dag een blokuur biologie. Psychologie was het eerste uur wel leuk en interessant, maar het tweede uur was maar saai. We hebben elke dag het 3e uur een mentorles van 20 minuten met onze mentorgroep. Hier zitten leerlingenin van Year 7 tot en met Year 13. Mijn mentor is heel aardig, dus dat is fijn. Wat we elke dag gaan doen en bespreken weet ik nog niet, maar ja, we zullen zien.
Biologie was best wel saai, oeps. We hadden het over de bouw van planten- en dierlijke cellen, maar dat heb ik al zó vaak behandeld sinds klas 1. Het was alleen in het Engels nu, maar dat was wel goed te doen. Er is wel een klein probleempje. De docent had ons gevraagdom een glucosemolecuul te tekenen en het eerste dat me te binnen schoot was:Dat staat toch gewoon in de Binas?
Helaas. Ik denk niet dat ze hier een Binas hebben en dus moet ik dingen uit mijn hoofd gaan leren die ik altijd lekker opzocht in dat legale spiekboekje.

Vrijdag hadden we weer geen les, want het was een speciale dag: Community day!
De hele school is verdeeld in verschillende communities met elk een eigen kleur en de communities zijn weer onderverdeeld in mentorgroepen. Mijn community heet KK en de kleur van KK is paars. We hebben de hele dag in onze mentorgroep doorgebracht en allemaal dingen met elkaar gedaan. Het was eigenlijk een soort strijd tussen de mentorgroepen en op de volgende community day wordt de winnaar bekend gemaakt. Toch nog een beetje Amerikaanse schoolspirit in Engeland.
's Ochtends moesten weeen formele en informele foto maken van ons groepje en hebben we rare spelletjes gespeeld op het sportveld. Daarna moesten we een ballonnentroon maken en die presenteren in een minuut. Onze troon had helaas meer karton dan ballonnen, dus ik denk niet dat we veel punten hebben gescoord. Ook hadden we nog een soort quiz met allemaal raadsel die we op moesten lossen.
Aan het eind van de dag gingenwe touwtrekken in groepjes van acht personen en we hebben 2 van de 3 wedstrijdjes gewonnen!

Gill had aan het begin gezegd dat we de eerste dagen wel heel moe zouden zijn aan het eind van de dag doordat alles in het Engels is. Ik dacht dat het wel meeviel, tot ik die eerste woensdag naar school was gegaan. Jeetjemina. Ik kan het Engels prima verstaan en vertaal het ook niet echt naar het Nederlands in mijn hoofd, maar honderden mensen praatten door elkaar en het was gewoon zo vermoeiend. Ik kreeg gewoon de behoefte om Nederlands te gaan praten, maar dan had niemand me kunnen verstaan. Het is ook soms ook behoorlijk frustrerend. Op sommige dingen wil ik reageren, maar dan komt alleen het Nederlandse woord of een Nederlands gezegde in me op en daar hebben die Engelsen niet zoveel aan. Verder begrijp ik gelukkig wel alles wat iedereen zegt en vertellen leerlingen mij dat mijn Engels al best wel goed is, dus dat is wel prettig.

En ik ben weg uit Nederland en wat denken al mijn favoriete bands, ja juist: Laten we met zijn allen op een hoop naar Nederland komen! Yes! Helaas komen ze allemaal in november of februari. Huilen.

They said all teenagers scare the living shit out of me
They could care less as long as someone'll bleed
So darken your clothes or strike a violent pose
Maybe they'll leave you alone, but not me