Good morning/afternoon/evening!

Dit wordt een beetje een andere blog dan normaal. Ik ga namelijk wat verschillen noemen die me echt opgevallen zijn hier in vergelijking met Nederland.
Maar eerst... Wat leuke dingen die ik afgelopen twee weken heb gedaan!

School is nog steeds school en de lesdagen tot 15:35 uur zijn best wel vermoeiend. Ik haal best wel goede cijfers op de toetsen hier en daar ben ik best wel trots op. Afgelopen week kreeg ik nog twee A's voor wiskunde terug. Ja, ja zelfs een A voor statistiek, ik had alles goed! Het begint nu wel echt druk te worden, want elke dag heb ik wel een toets en sommige dagen heb ik er zelfs twee. De toetsen zijn hier niet zoals in Nederland gewoon een lesuur, maar vaak een kwartiertje tot een half uur. Niet zo leukals je heel veel moet leren en dan zo'n lullig toetsje krijgt, maar goed.

Vorige week zaterdag (26 september) zijn Arianna en ik een dagje naar Folkestone geweest. We wilden graag wat meer zien dan alleen het centrum van Ashford en we wilden graag naar de zee, dus huppakee. 's Ochtends zijn we naar het busstation gelopen en toen hebben we een busreis van een uur gemaakt door het Engelse landschap. Het was een dubbeldekker en we zijn lekker bovenin helemaal vooraan gaan zitten. De busreis vond ik al een hele belevenis. We kwamen door allemaal kleine superschattige dorpjes en de omgevingwas echt mooi. De bussen zijn hier overigens wel echt krakkemikkig; ze kraken echt van alle kanten. De bus ging echt over smalle wegen en door straten waar bij ons nooit een bus langs zou gaan. Soms waren de bushaltes maar 100 meter uit elkaar, alsof mensen niet een klein stukje verder kunnen lopen.

Het was best wel mooi weer in Folkestone, alleen het waaide redelijk hard aan zee. We hebben even genoten van het uitzicht en de zoute zeelucht opgesnoven.

Daarna zijn we naar het centrum gelopen. Er waren een paar hele leuke straatjes en winkeltjes. Echt zo schattig.
We hebben daar nog watgedronken en een ontzettend lekkere chocolademuffin gegeten in een koffietentje en vervolgens zijn we nog wat winkels ingedoken. En nee, ik heb niks gekocht, zelfs niet gepast. Oeps.

Meer foto's heb ik onder het kopje 'Foto's' geplaatst!

Gisteren (3 oktober) zijn Arianna en ik nog even naar het centrum geweest om te 'meeten' met Alina. Alina is één van de Duitse meisjes van Gills organisatie die we een paar week terug in de Designer Outlet hebben ontmoet. We zijn even wat winkels ingedoken, op zoek naar leuke kleding (ik heb zowaar een nieuwe broek gekocht) en we hebben nog wat gedronken bij Costa (is een soort EngelseStarbucks geloof ik). Het was weer erg gezellig!

Ik was nog vergeten te melden dat er twee Japanse jongens op bezoek zijn voor twee weken. Aankomende woensdag vertrekken ze weer. Ze gaan naar een taalschool in Canterbury om hun Engels wat bij te spijkeren, wat echt hard nodig is. Het is nogal ongemakkelijk, want ze kunnen haast geen Engels. Een gesprek voeren gaat daarom niet echt en ze antwoorden vaak alleen met: 'yes please' of 'okay, thank you'. Maar goed, ik heb verder niet zoveel last van ze. Ze gaan om 7 uur 's ochtends uit bed en komen om half 6 's avonds pas weer thuis.

Nou... Nu komt het hoor. Laten we beginnen.
Het eerste wat je natuurlijk opvalt als je hier het land binnenkomt is dat men aan de andere, de 'verkeerde', kant van de weg rijdt. Ik ben er nog steeds niet helemaal aan gewend om eerlijk te zijn. Bij het oversteken moet ik altijd tien keer heen en weer kijken voor ik doorheb waar de auto's vandaan komen en ik schrik me soms nog steeds een ongeluk als een auto op een onverwachte plek opduikt, aan de verkeerde kant van de weg. Wat me trouwens echt is opgevallen, de eerste dag al, is dat de richtingaanwijzer hier in de auto net als bij ons gewoon aan de linkerkant van het stuur zit. Het ziet er zo raar en verkeerd uit voor mijn gevoel?

Het eten is hier ook wat anders dan ik gewend ben, wat op zich wel logisch is. Op de een of andere manier lijkt het wel of er hier geen andere groenten bestaan dan wortelen, doperwtjes, broccoli en maïs. We eten voornamelijk aardappelen (in alle mogelijke varianten) met een combinatie van bovenstaande groenten en vlees. Ik heb in de afgelopen maand meer maïs en doperwtjes gegeten dan in mijn hele leven geloof ik. Niet zoveel variatie dus, helaas. Ik hoop dat we de komende maanden wat vaker pasta en rijst gaan eten. De cereals met melk voor het ontbijt zijn hier ook een dingetje, maar ik houd het mooi bij mijn Hollandse bammetje met kaas.
Het is hier trouwens normaal om bij je lunch een zakje chips en een chocoladereep naar binnen te werken en een meisje vond het echt heel raar dat ik geen chips mee naar school had genomen. Uh... Tja.
Ik ga in één van mijn volgende blogs nog wel even verder in op het hele schoolgebeuren hier, want ik vind het best wel interessant.

De wc's zijn hier apart. Of misschien alleen de wc's die ik tot nu toe heb gezien. Alle wc's op school en hier in Gills huis hebben een hendel om door te spoelen. Geen twee knoppen voor veel of weinig water zoals ik dat gewend ben, nee gewoon een hendel die je soms met veel geweld naar beneden moet drukken. Woesh, daar gaat weer 1000000 liter water om een lullig stukje papier weg te spoelen. Beetje jammer :)

Nog zoiets aparts, ze hebben hieroveraltapijt. En dan bedoel ik ook echt overal. Volgens Gill kun je haast geen Engelse slaapkamer vinden zonder tapijt en in de woonkamer ligt er ook nog eens een vloerkleed over het tapijt heen. Zelfs in de klaslokalen ligt er tapijt op de grond! Het is daarom nogal lastig om je stoel naar achteren te schuiven, die blijft namelijk haken...

De elektriciteitsvoorziening is hier toch ook best apart. In Nederland zie je alleen die grote stroompalen en verder zie je niks bovengronds. Geen draden die naar alle huizen lopen en geen kleine houten paaltjes met honderden stroomdraden in elke straat. Hier zie je dat dus wel. En om eerlijk te zijn, vind ik het er soms nogal armoedig en chaotisch uitzien. Het aparte is, is dat dit lang niet in elke wijk zo is.
Ik heb ook het raadsel van de vele schotelantennes ontrafeld (ja papa, let goed op). Als je tv wilt kijken kun je hier kiezen uit twee opties. Je kunt kiezen voor de kabel of voor de schotel. Zo heeft Gill kabeltelevisie en dus geen schotel ergens aan het huis hangen. Vele andere mensen hebben om die reden dus wel een schotel. Maar zoals ik dit al eerder zei over de elektriciteit; ik vind het er soms nogal chaotisch en armoedig uitzien.

Op een of andere manier denk je vaak toch dat Amerika en daarna Engeland vooruitstrevend zijn en ontzettend modern zijn in vergelijking met Nederland, maar dat is vaak niet het geval. Het internet/de wifi is hier lang niet zo snel als bij ons in Nederland en bepaalde andere dingen zijn gewoon nog behoorlijkouderwets.
Toch best raar, hoe ons kleine kikkerlandje toch moderner en vooruitstrevender (is dat een woord?) kan zijn.

Over drie weken is het alhalf term(herfstvakantie), wat betekent dat ik over drie weken al naar Schotland ga! Ik ben nu mijn treinreis aan het plannen en aan het bedenken wat ik mee moet. Ik heb er echt veel zin in! En de zaterdag ervoor gaan we een dagje naar Londen, yesss :D

Breaking out of a town called Suburbia
I remember everybody always saying
"Little brat, must be crazy, never make it
In our vicious little world"
Still I'm leaving
Got a van, got a chance, got my dignity
Got a dream, got a spark, got somewhere to be
Take a breath, say goodbye
To their precious little world
(And say goodbye to me)